Onu anlatmak çok zor. Bizim büyük kızımız Çılgın bu sultan.....Evin sultanıdır. Asabi,yırtıcı,ama çok da merhametli, düşünceli ve içlidir. Yalnız acılarını asabiyetle dışa vuran bir delidir o. Kimseye eyvallahı olmaz. Çok onurludur. Hoşlanmadığı konuklar olursa ya evi terk eder, apartmanda komşu ziyaretine gider.Ya da konukları, kaldırıncaya kadar taciz eder. Onlar da deliyle uğraşacağımıza gidelim bari demek zorunda kalırlar. Pek çok travma yaşadık kızımla. Eşimin kaybından sonra uzun zaman bana onu unutturmamak için bazı seramoniler yaşattı. Eşimin dolabını açıp belli günlerde, 10-15 dk kadar onun giysilerini, eşyalarını ve kokusunu içimize çekerek izlerdik. Kızım dolaba girerdi tabi bunu yaparken. Sonra baktı ki unutan yok, rahatladı. 4 yıl sürdürdü bu seramoniyi. Annem dahil kimseyi yatak odasına almadı 4 yıl boyunca. (Oğlum dışında....) Yani dediğim dediktir.Çok zeki olduğunu söylememe gerek yok sanırım. Beyninde bir şifre çözücü olduğunu düşünüyoruz bazen. Çünkü, çok çok iyi gözlem yapar ve söylediğimiz her şeyi anlar. En hoşlandığım sözcüğü de bana "anne" demesidir. Bizim onunla aramızda çok özel bir aşk var.....
Çok güzel bir kedi. Benim son kedim ona çok benzerdi. Onun üstüne kedi sevemedim evde zaten. Gül saksısına çıkıp kemirirdi. Saksıda görünce hatıralarım canlandı.
YanıtlaSilHiç büyümeyen çocuklarımız onlar. İnsan bağlanınca çok zor oluyor yokluklarına alışmak.
YanıtlaSil